Συμφωνία των Παρισίων

Η Συμφωνία των Παρισίων για την κλιματική αλλαγή υιοθετήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2015 (COP21) και αποτελεί ιστορικό ορόσημο στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής.

Στη Συμφωνία του Παρισίων καθορίζεται μακροπρόθεσμος στόχος για τη συγκράτηση της ανόδου της θερμοκρασίας σε επίπεδα κάτω των 2^oC  βαθμών Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα. Επίσης, συμφωνήθηκε να συνεχισθούν οι προσπάθειες για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας σε 1,5^oC σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα .

Δημιουργείται ένας παγκόσμιος μηχανισμός για τον απολογισμό σε παγκόσμιο επίπεδο  και την  ενίσχυση της φιλοδοξίας με την πάροδο του χρόνου. Συγκεκριμένα, τα Μέρη με αρχή εκκίνησης το 2023 κάθε 5 χρόνια θα υλοποιούν τον παγκόσμιο απολογισμό, κατά τον οποίο θα εξετάζεται η πρόοδος ως προς τη μείωση εκπομπών, την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και την παροχή και λήψη υποστήριξης ενόψει των μακροπρόθεσμων στόχων της συμφωνίας.

Τα Μέρη έχουν νομικά δεσμευτική υποχρέωση να εφαρμόσουν εθνικά μέτρα για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου με σκοπό την επίτευξη των στόχων των νομικά δεσμευτικών συνεισφορών τους (National Determined Contributions – NDCs).

Επίσης, θεσπίζεται ένα ενισχυμένο πλαίσιο διαφάνειας και λογοδοσίας συμπεριλαμβανομένης τη διετούς υποβολής από όλα τα Μέρη της απογραφής των αερίων του θερμοκηπίου και πληροφοριών για την παρακολούθηση της προόδου τους.

Δημιουργείται δέσμη αλληλεγγύης  με διατάξεις για την χρηματοδότηση για το κλίμα και την αντιμετώπιση των αναγκών που συνδέονται με την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και τις απώλειες και ζημιές,  οι οποίες σχετίζονται με τις δυσμενείς επιπτώσεις για την κλιματική αλλαγή.

Για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή καθιερώνεται για πρώτη φορά η θέσπιση παγκόσμιου στόχου ώστε να ενισχυθεί η ικανότητα, η προσαρμοστικότητα στο κλίμα και η μείωση της τρωτότητας.